.jpeg)
Peter, ik loop langs deze oever en ik ben blij verrast, het ziet er schitterend uit. Hoe heb je deze oever aangepakt en wat is het idee erachter?
Het was wel even een werkje, maar na de plaatsing van de beschoeiing zag ik vooral mogelijkheden. Voor mijn werkuren onderhoud ik ruim 50 meter aaneengesloten oever langs de Elsensingel.
Eerst heb ik aan de waterkant met oud hout een paadje gemaakt zodat ik er van twee kanten bij kan. Daarna de grondfrees er doorheen en afdekken met nieuwe aarde. In halfweg zit een tuincentrum en daar kun je eens per jaar 10 zakken voor een tientje kopen. Ik heb er 30 ingeladen en op deze oever gestort. Dat kost me wel geld, maar het is mijn hobby, en hobby’s mogen geld kosten. Dan zaaien en weer afdekken met nieuwe aarde. Het zakje zaad kostte me in de uitverkoop 1 euro. En dan zie nu dit resultaat, beetje zon en regen, meer heb je niet nodig. Tegelijkertijd heb ik veel planten gesplitst en hergebruikt.
De lelies die bij John stonden heb ik nu over de volle lengte verspreid en ze gaan dit jaar ook al bloeien. Daardoor komt er eenheid in de oever en het kost niks. De planten die er instaan bloeien op verschillende tijdstippen en dat vinden de bijtjes hartstikke lekker. Ik ga er van uit dat de borage en alle andere eenjarigen uit het zakje, zichzelf uitzaaien volgend jaar terugkomen. De andere planten zijn vaste planten, die moet je wel bijhouden. In de agapantus zit nu hier en daar een schimmel, daar maak ik me wel een zorgen over. Ik beschouw deze oever nu een beetje als mijn tuintje, maar John en Hermien hebben het medezeggenschap er in.
Dit kost me wel veel meer tijd, maar ik kan het zelf indelen en ik heb er plezier mee. Ik vind het wel geslaagd geworden. Groene vingers heb ik niet, wel groene handschoenen.